Drewno to materiał stosowany od bardzo dawna, znajdujący bardzo szerokie zastosowanie w budownictwie i przy wykańczaniu wnętrz. Nowoczesne technologie umożliwiają dzisiaj również produkcję płyt drewnopochodnych. Dzielą się na kilka rodzajów, w zależności od użytego surowca i sposobu obróbki. Wymienić możemy sklejki, płyty wiórowe i wiórowo-cementowe, paździerzowe i wiórowo-paździerzowe, pilśniowe oraz płyty OSB.
Sklejki
Sklejka to materiał kompozytowy, produkowany podczas klejenia cienkich warstw drewna. Może być cienkowarstwowa lub grubowarstwowa. Wytrzymałość sklejek zależy od zastosowanych w produkcji warstw. Sklejki możemy podzielić na sucho-trwałe, pół-wodoodporne oraz wodoodporne. Sklejki produkowane są z takich gatunków drzew, jak sosna, buk, olcha i brzoza. Występują również sklejki z drzew egzotycznych. W zależności od parametrów i wilgotności, sklejki wykorzystywane są jako element konstrukcyjny w budownictwie, a także jako materiał wykończeniowy w stolarce.
Płyty wiórowe
Płyty wiórowe, jak wynika z nazwy, produkowane są z wiórów drzewnych. Podczas produkcji pod ciśnieniem i w wysokiej temperaturze łączone są ze sobą za pomocą syntetycznego kleju. Ich powierzchnia może zostać oszlifowana, fornirowana, laminowana lub lakierowana. Specyficznym rodzajem płyty paździerzowej jest płyta wiórowo-cementowa. Tworzona jest podobnie jak poprzednia, z tą różnicą, że dodawany jest do niej zaczyn cementowy.
Są powszechnie stosowane w przemyśle meblarskim. Zdarza się też, że wykorzystywane są jako element konstrukcji, np. jako element zewnętrznej ściany. Płyty wiórowe można spotkać jako dekoracje do wnętrz czy jako panele boazeryjne. Płyty wiórowo-cementowe są stosowane rzadko ze względu na niskie właściwości izolacyjne. Wykorzystywane są jednak niekiedy do izolacji stropodachów.
Płyty paździerzowe
Do produkcji płyt paździerzowych wykorzystuje się paździerze z lnu lub konopi – bądź też z ich mieszanki. Paździerze to zdrewniałe części łodyg, które oddzielone są od włókien w procesie międlenia. Płyty wiórowo-paździerzowe z kolei to połączenie stosowania paździerzy i wiórów drzewnych. Zarówno płyty paździerzowe, jak i wiórowo-paździerzowe wykorzystywane są zarówno w przemyśle meblarskim, jak i w budownictwie – jako materiał do izolacji. Produkcją różnego rodzaju płyt drewnopochodnych o szerokim zastosowaniu zajmują się profesjonalni producenci posiadający odpowiedni park maszynowy, tacy jak np. Limbor.
Płyty pilśniowe i OSB
Pilśniowe płyty powstają z rozdrobnionych odpadów iglastego drewna, z dodatkiem żywicy lub schnącego oleju. Można je podzielić na płyty twarde, półtwarde, bardzo twarde i miękkie porowate. Płyty porowate doskonale nadają się do izolacji akustycznej. Stąd też przydatne są w specyficznych miejscach, takich jak sale widowiskowe czy wykładowe, gdzie akustyka ma ogromne znaczenie. Płyty pilśniowe półtwarde i twarde z kolei służą do produkcji listw dekoracyjnych, paneli podłogowych i mebli. Można je bez problemu frezować, laminować i okleinować, co pozwala uzyskać atrakcyjne właściwości dekoracyjne do wnętrz.
Płyty OSB
Ostatni rodzaj płyt – płyty OSB to bardzo popularne rozwiązanie w budownictwie. Ten rodzaj płyt powstaje poprzez trójwarstwowe prasowanie w wysokiej temperaturze wiórów drzewnych. Można je podzielić na kilka rodzajów, które delikatnie różnią się między sobą właściwościami, a co za tym idzie – zastosowaniem. Płyty OSB 1 i OSB 2 stosowane są wewnątrz budynków w suchych warunkach, OSB 3 – zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz (jeśli istnieje umiarkowana wilgotność). Płyty OSB 4 przeznaczone są już do podwyższonej wilgotności i większego obciążenia mechanicznego, więc znajdują zastosowanie przy tworzeniu podłóg, ścian, stropów i pokryć dachowych. Największą odpornością na wilgoć i jednocześnie duża wytrzymałością charakteryzują się płyty OSB HOH.
Płyty MDF i HDF
Ważną kategorię materiałów drewnopochodnych stanowią płyty MDF i HDF wytwarzane na bazie włókien drzewnych, które zostają sprasowane i wzbogacone dodatkowymi substancjami, np. związkami organicznymi w celu połączenia i utwardzenia surowca. Cały ten proces odbywa się przy udziale wysokich wartości temperatury i ciśnienia. W efekcie otrzymujemy wysokiej jakości, wytrzymałe płyty o wszechstronnym zastosowaniu, które różnią się między sobą gęstością. W przypadku MDF (Medium Density Fiberboard) parametr ten oscyluje w granicach 650 – 850 kg/m3, z kolei w przypadku płyt HDF (High Density Fibreboard) mamy do czynienia z gęstością wynoszącą więcej niż od 850 kg/m3 – ten drugi rodzaj płyt jest zatem twardszy i może mieć też mniejszą grubość. Płyty drewnopochodne tego typu, dzięki swoim właściwościom i łatwości obróbki, stanowią surowiec chętnie wykorzystywany do produkcji elementów konstrukcyjnych, mebli, ścianek działowych czy stolarki drzwiowej.
