Każdy budynek wymaga utrzymywania bezpieczeństwa pożarowego. Jego projekt powinien spełniać szereg wytycznych, które wynikają z przepisów w zakresie klasy odporności ogniowej czy długości dojść ewakuacyjnych. Nie bez znaczenia pozostaje również klasa reakcji na ogień zastosowanych elementów wykończeniowych. Poszczególne materiały muszą być dobrane w taki sposób, aby mogły funkcjonować jako bierne środki ochrony przeciwpożarowej.
Prawidłowa klasa reakcji na ogień
Zastosowanie materiałów o niewłaściwej klasie reakcji na ogień należy do najczęściej bagatelizowanych wymagań, a zarazem potencjalnie najgroźniejszych w skutkach. Wiele groźnych wypadów w budynkach jest związana właśnie z ekspozycją na toksyczne produkty spalania oraz dym. Nie bez znaczenia pozostaje równie sposób montażu elementów, który może być pionowy lub poziomy. Kwestia ta ma szczególne znaczenie chociażby w przypadku materiałów podłogowych. Nawet jeżeli są one klasyfikowane jako trudnozapalne, niedopuszczalne jest montowanie ich jako okładziny ścian. Właściwości materiałów powinny być badane w oparciu o staranie przygotowane próbki wyrobów, a także ich standaryzację w warunkach laboratoryjnych. W warunkach rzeczywistego pożaru, dany materiał może wykazać odmienne zachowanie i w istotny sposób wpłynąć na rozprzestrzenianie się ognia. Dla bezpieczeństwa budynku kluczowe znaczenie ma także bieżący nadzór nad jakością użytych wyrobów przy pracach aranżacyjnych, które są realizowane w cyklu życia danego obiektu.
Wymogi bezpieczeństwa dotyczące podłóg
W przypadku podłóg znajdujących się powyżej 0,2 m nad poziomem stropu lub innego podłoża, konieczne jest zastosowanie niepalnej konstrukcji nośnej oraz przynajmniej niepalnych płyt podłogowych od strony przestrzeni podłogowej. Nie bez znaczenia pozostaje tez odpowiednie klasa odporności ogniowej, minimum R E I 30. W przypadku budynków wysokościowych lub posiadających strefę pożarową o obciążeniu ogniowym ponad 4000 M/J oraz stref pożarowych ZL II, klasa powinna wynieść co najmniej R E i 60. Przestrzeń podpodłogowa powinna być podzielona na sektory poniżej 1000 midx2 przegrodami o klasie minimum E I 30. W budynku wysokościowym lub ze strefą pożarową z obciążeniem ogniowym ponad 400 MJ/m2, klasa musi wynieść przynajmniej E I 60.
Miejsce na foto1
Zabezpieczenie podłóg w budynku
Jeżeli pomieszczenie budynku przeznaczone jest do jednoczesnego przebywania powyżej 50 osób, nie można w nim stosować łatwo zapalnych stałych elementów wystroju i wyposażenia, przegród i wykładzin podłogowych. Takie same wymagania dotyczą wnętrz produkcyjnych. W strefach pożarowych ZL II, miejscach z podniesionymi podłogami i pomieszczeniach magazynowych zabronione jest z kolei stosowanie wykładzin łatwo zapalnych. Budynki można natomiast wyposażyć w wycieraczki aluminiowe, które odpowiadają za zeskrobanie i zatrzymanie brudu wnoszonego do wnętrza obiektu. Ze względu na otwarta konstrukcję, da się je czyścić na sucho i na mokro. Systemowe wycieraczki aluminiowe posiada w swojej ofercie firma Polentex. Ich funkcjonalność można dopasować poprzez trzy różne rodzaje wkładów, czyli gumę, ryps lub szczotkę. Nowoczesne wycieraczki aluminiowe na wymiar są testowane i powstają z trwałych materiałów, dzięki czemu nie stwarzają zagrożenia pożarowego.
Pozostałe wymagania
W przestrzeni podpodłogowej często muszą być prowadzone kable i przewody elektryczne, a także inne instalacje wykonane z materiałów palnych. W ich przypadku konieczne jest zastosowanie osłony lub obudowy o klasie odporności ogniowej, która wyniesie minimum E I 30. Takie same wymagania dotyczą przestrzeni ponad sufitami podwieszonymi, przeznaczonymi do ogrzewania lub wentylacji pomieszczenia. W przypadku budynków wysokościowych lub obiektów ze strefą pożarową o gęstości ogniowego obciążenia powyżej 4000 MJ/m2, klasa odporności ogniowej wykorzystanych materiałów we wnętrzach musi wynieść przynajmniej E I 60. Warto też pamiętać, że zabronione jest wykonywanie w podłogach podniesionych na drogach ewakuacyjnych otworów do ogrzewania lub wentylacji.
